Potius inflammat, ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Neque enim disputari sine reprehensione nec cum iracundia aut pertinacia recte disputari potest. His enim rebus detractis negat se reperire in asotorum vita quod reprehendat. Duo Reges: constructio interrete. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio.
Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici.
Illis videtur, qui illud non dubitant bonum dicere -;

Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici.

Bork: Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta.
Quibusnam praeteritis?: Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere.
Quis hoc dicit?: Poterat autem inpune;
Bork: Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris.

Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Summus dolor plures dies manere non potest?
Causa autem fuit huc veniendi ut quosdam hinc libros promerem.
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis.

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Sin aliud quid voles, postea. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Primum divisit ineleganter; Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Graecis hoc modicum est: Leonidas, Epaminondas, tres aliqui aut quattuor;

Sic vester sapiens magno aliquo emolumento commotus cicuta, si opus erit, dimicabit. Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas? Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet?

Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed
quae tueretur.

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum
gerendarum, opifices denique delectantur historia?