An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Tanta vis admonitionis inest in locis; Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Quae duo sunt, unum facit. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Duo Reges: constructio interrete.

1. Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit?
2. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos;
3. Polemoni et iam ante Aristoteli ea prima visa sunt, quae paulo ante dixi.
4. Utrum igitur tibi litteram videor an totas paginas commovere?

• Quis est tam dissimile homini.
• Eaedem res maneant alio modo.
• Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta.
• An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Atque omnia quidem scire, cuiuscumque modi sint, cupere curiosorum, duci vero maiorum rerum contemplatione ad cupiditatem scientiae summorum virorum est putandum.

Audeo dicere, inquit. Videsne igitur Zenonem tuum cum Aristone verbis concinere, re dissidere, cum Aristotele et illis re consentire, verbis discrepare? Esse enim, nisi eris, non potes. Quod cum ille dixisset et satis disputatum videretur, in oppidum ad Pomponium perreximus omnes. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Quae quidem sapientes sequuntur duce natura tamquam videntes; In parvis enim saepe, qui nihil eorum cogitant, si quando iis ludentes minamur praecipitaturos alicunde, extimescunt. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore. Memini vero, inquam; Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet.

Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico.

Age, inquies, ista parva sunt.

Easdemne res?

Dicet pro me ipsa virtus nec dubitabit isti vestro beato M.

Bork

Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser.

Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Quid ergo attinet dicere: Nihil haberem, quod reprehenderem, si finitas cupiditates haberent? Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare. Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit; Qui-vere falsone, quaerere mittimus-dicitur oculis se privasse; Minime vero istorum quidem, inquit. Solum praeterea formosum, solum liberum, solum civem, stultost; Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.